Bir Mola Desem

Özden ÖZOĞUL Çalışması ANKA SANAT  http://ankasanat.blogspot.com

Bilip gecirip gördüğün,  yazıp duyup işittiğin …

öylesine birşeyler yazayım dedim kaç gündür birikmiş tariflerimi girmek yerine birazda hayattan konuşayım dedim … öyle gelip geciyor zaman … bazen insan böyle içine kapanır kendini dinler belikide kendince hayatı içinde yaşayarak yorumlar… çünkü bazen kendi istediği gibi karar veremez hayata … kendi belirlediği şekilde konuşamaz … dile getiremez hissetiklerini ….  insanlar büyüdükce hayata daha açık oluyorlarya işte ben bunun tam tersini yaşıyorum içimde daha uzak olmaya daha az konuşmaya daha farklı hissetmeye başlıyorum … neden bilmiyorum depresyonmu desem belkide değil belki bir kırgınlık hayata karşı , ne bileyim insanların birbirlerini yargılamaları kolaydır , birilerine kılıf dikmeyi bir kalıba sokmayı iyi bilir…  kimileri karşındaki insanları yargılamayı daha kolay bulur, ama aslında atlanan birşey vardır karşındaki insanın hayata bakışı ve yorumlayışı bilmem kaç kişi düşünür bu insan ne ister diye kaç kişi karşındaki mutlu etmek adına yalnızca onu için birşeyler yapmaya mesela onun sevdiklerini mutlu etmek adına birşeyler yapmayı düşünür bakın burda çok ince bir çizgi var  sevdiğin değer verdiğin insanı mutlu etmek belkide karşındaki insanın sevdiklerini mutlu etmekten geçer… kimileri bunu düşünür yapar kimileri içinse bu çok zordur… hatta imkansız çünkü bazen insanlar senin karşındakine davrandığın gibi davranmak isterler yani … belkide beklerler ama bilinki her insan aynı degildir beklentiler beklenti getirmemeli bazen…
Dedim ya bazen yargılamak kolaydır ama kimse yargıladığı insanın gözünden bakmadığı için hayata rahatça yargılayıp kılıflarlar insanları… insanları bir kılıfa sokmak doğrumu ?? yada insanlara karşı kırıcı olmak sadece kendi istekleriyle bakmak hayata hatta bunun adına bencil olmakta denilebilir sizce bu doğrumu … hayatı paylışıyorsan o insanı yanındakiler ile sevmek zorundasın çünkü o insanı tamamlayanda onun omzunu yasladığı insanlar degilmidir ? aslında insan olmak insanın insana bakması bir aynanın önünde karşındakine bakmak gibidir..
biliyorum karışık oldu bu yazı düzeltme gereği gormuyorum çünkü ben anlatmak için değil
kendimi tamamlamak için yazdım bu yazıyı … bir nevi kendimi iyi hissetmek için hatta içimi dökmek için bu günlerde kapalı bir kutu gibi goruyorum kendimi çünkü iletişime gecemiyorum… istediğim gibi anlatamıyorum dile getiremiyorum aslına bakarsanız anlanmakta istemiyorum ben sadece ben olmak istiyorum okadar herkes gibi bende ben olmak istiyorum!!!